BRIEVENPROJECT
Twee theatermakers schrijven voorbij het ongemak om elkaar te begrijpen. Al meer dan een jaar gaan er brieven heen en weer over leven in een multi-etnische samenleving. Onze correspondentie gaat over racisme, privileges, achtergrond, geschiedenis, kolonialisme, over politiek, onrecht en gewoon over hoe we ons voelen. In de meer dan zeventig brieven van minimaal een en maximaal zes A4tjes per keer, komt alles langs en leren wij elkaar, en leven met een andere identiteit, beter kennen. We hadden twee afspraken. 1. We schrijven ongecensureerd. 2. Met liefde en respect naar elkaar. Dat maakte onze brievenruimte veilig om voorbij het ongemak te aan.
Wij zijn Marilien Mogendorff en Urias Boerleider schreven elkaar als U en M.
M
Waarom ik schrijf >
Als ik schrijf ga ik naar binnen, denk ik na, voel ik. Via die weg kan ik mijn gedachten ordenen en vormgeven. Praten over ongemakkelijke onderwerpen zoals die ik met U bespreek, konden in het begin het beste via papier. Er zit een buffer tussen en je kan het herlezen. Door te schrijven begrijpen wij elkaar beter. Ik geloof er in dat we er goed aan doen het vooral wel te hebben over wat ongemakkelijk is. Dat hoort gewoon bij samenleven.
U
Waarom ik schrijf >
Hoe willen we in deze samenleving met elkaar omgaan en wat valt er te leren van de verhalen van de ander? Wij geloven dat de vertragende werking van het schrijven van een brief en het op elkaar reageren een fantastisch middel is om de wereld, onze wereld, een klein beetje mooier te maken. En om daar te komen moeten we met elkaar voorbij het ongemak.